september 9, 2017

tytebæret av

Tytebæret Av. Aasmund Olavsson Vinje Tytebæret uppaa tuva voks utav ei liti von. Skogen med si grøne huva fostrar mang ein raudleitt son. Ein gong seint um hausten lagde liten svein til bær-skogs ut; «Raudt eg lyser,» bæret sagde, «kom aat meg, du vesle-gut. Her ifraa du maa meg taka: moge bær er utan ro. Mal meg sundt, at du kan smaka svaledrykken av mitt blod! Mognar du, so vil