Aasmund Olavsson Vinje trivdes godt på Eidsbugarden i Valdres.
Om det var der, eller annet sted, han skrev om tyttebæret i 1858 er uvisst.
Tyttebærene trives fortsatt veldig godt i dalføret, og nå bugner det virkelig med store og røde bær, som “vokse utav ei lita von”.
Kun få meter fra E 16 i bygdebyen Fagernes, er det mengder med høsteklare bær.
Under er Aasmund Olavsson Vinje sitt dikt.
«Tytebæret opp på Tuva
Voks utav ei liti Von.
Skogen med si grøne Huva
Fostrar mang ein raudleitt Son.
Eingong seint om Hausten
Lagde liten Svein til Bærskogs ut:
“Raudt eg lyser,” Bæret sagde,
“kom åt meg, du Vesle-Gut.
Her ifrå du meg må taka;
Mogi Bær er utan Ro.
Mal meg sundt, at du kan smaka
Svaledrykken av mitt Blod!
Mognar du, so vil du beda
Just den same Bøn, som eg.
Mogen Mann det mest må gleda,
Bort for Folk å gjeva seg.»